افقهای سفر کوهستانی خود را با یک ماجراجویی شبانه، گسترده کنید.
هر سال، وقتی بارش برف فروکش میکند و دسترسی به حومهی شهر امکانپذیر میشود، انبوه دوندگان کوهستان به سمت راههای کوهستانی مرتفع میروند. اما آنها فقط تا جایی میتوانند بدوند که هیدریشن پک (hydration pack) یا چند بطری آب به آنها اجازه میدهد. برخی دوندگان که تمایل دارند تعداد مایلهای خود در ارتفاع را به حداکثر برسانند، تجهیزات و لباسهایی دارند که آنها را قادر میسازد تا مدت بیشتری در آنجا بمانند و استفادهی بیشتری ببرند. آنها با حمل مقداری وسایل بیشتر و آمادگی برای حداقل یک شب ماندن در کوهستان، دوندگی کوهستان خود را به fastpacking تبدیل میکنند.
آشنایی من با fastpacking، به چند سال قبل و یک سفر کوتاه به North Cascades برمیگردد. من از دوران نوجوانی، تا چندین سال کوله گردی و دوهای طولانی انجام میدادم، اما دوست داشتم راهی برای ترکیب این دو حس پیدا کنم. fastpacking کاملاً مناسب بود. اولین سفرم به Watcom Pass و Copper Ridge، دو چشمانداز باشکوه به همراه داشت و به من اجازه داد تا بعد از یک روز دویدن، به جای نشستن در ماشین و برگشتن به خانه، در ارتفاعات استراحت و حرکات کششی انجام دهم.
در اصل، fastpacking اشتراک میان کوله گردی بسیار سبک و دوی کوهستانی با مسافت زیاد است. با این وجود، مسئلهی اصلی این است که در واقع بتوانید با یک کولهی سبک بدوید، که وقتی وزن کوله به 20 پوند (و بیشتر) میرسد، سختتر میشود.
کولهی شما باید هنگام دویدن در فراز و نشیبها و بالا رفتن از صخرهها، احساس راحتی قابل قبولی داشته باشد، و فضای کافی برای حمل چیزهایی که برای حداقل یک شب ماندن در جنگل نیاز دارید، داشته باشد. برای داشتن یک دوی مطلوب، حداکثر 15 پوند وسایل در نظر بگیرید.
برای یک سفر کوتاه 2 شبه، یک کوله با ظرفیت 25 تا 30 لیتر در نظر بگیرید؛ برای افراد صرفهجو، یک مدل 20 لیتری هم ممکن است جوابگو باشد. به دنبال کولههایی باشید که بادوام و بسیار سبک، و دارای جیبهای زیاد و بهسادگی قابلدسترس هستند، باشید. از کولههایی که برای کولهگردیهای سبک طراحی شدهاند اجتناب کنید، چون معمولاً بسیار خشک و سنگین هستند.
تا وقتی که کوله را با تقریباً 15 پوند وسایل پر نکنید و در واقع با آن ندوید، نمیتوانید در مورد آن قضاوت کنید. بهعنوانمثال، برخی کولهها یک بند عالی برای مهار بر روی سینه دارند، اما از طرف دیگر نمیتوانید به بطریهای آب دسترسی داشته باشید. برخی از آنها بهخوبی روی کمر قرار میگیرند، اما کمربند ندارند و روی شانههایتان سُر میخورند.
اگر از یک فروشگاه تخصصی محلی خرید میکنید، حدود 15 پوند وسایل با خودتان ببرید و ببینید آیا فروشگاه به شما اجازهی پر کردن چند مدل از آنها و دور زدن در آن اطراف را میدهد یا خیر. اگر امکانپذیر نبود، خرید آنلاین را مدنظر قرار دهید و حتماً از مناسب بودن سیاستهای بازگرداندن کالا مطمئن شوید.
با اینکه فیالبداهه بودن مسیر میتواند مفرح باشد، اما بهطورکلی بهتر است که از قبل اوضاع را بررسی کنید. هنگام برنامهریزی مسیر، گزارشهای آنلاین در مورد مسیر را بخوانید، و در صورت امکان با ایستگاه گردشگری محلی مشورت کنید. گردشگریهای حومهی شهر مطلع هستند و میتوانند به برنامهریزی مسیری که مطابق با نیازهای شما باشد، کمک کنند.
یک زمانی با صحبت کردن با گردشگرها متوجه شدم که در مسیری که از قبل برای fastpacking برنامهریزی کرده بودم، چند خرس در حال خوردن بدن یک اسب مُرده بودند. موارد قابلملاحظهی کلیدی، آبوهوا و منابع آب هستند. میانگین مسافت روزانه، بسته به میزان آمادگی، نوع زمین و عوامل دیگر، میتواند بسیار متغیر باشد.
دو تفکر قدیمی در مورد غذا خوردن در fastpacking وجود دارد: با پیکنیک یا بدون پیکنیک. برخی میگویند بدون پیکنیک سفر کردن باعث صرفهجویی در وزن میشود، و کار را سادهتر میکند. اما سایر افراد اینگونه استدلال میکنند که پیکنیک/کارتریج های یکبار مصرف بوتان بسیار سبک میتوانند باعث صرفهجویی زیادی در وزن شوند، چون میتوانید غذاهای سبکتر و خشک را برای صبحانه و شام بیاورید؛ بهعلاوهی یک فنجان قهوهی فوری که در هیچ کجا بهاندازهی طلوع خورشید در 15 مایلی کوههای اطراف شهر، لذتبخش نیست.
تصمیم مهم دیگر، پناهگاه و وسایل خواب است. در این مورد زیادهروی نکنید؛ فقط بهاندازهی کافی وسایل ببرید. اگر قرار است منطقهی بارانی یا حشره دار باشد، چادر با خودتان ببرید. در غیر این صورت، فقط یک برزنت به همراه داشته باشید؛ مواد cuben-fiber برای وزن، استحکام و ضد آب بودن بسیار مناسب هستند.
کیسههای خواب بسیار سبک و فشرده شدهاند. بسیاری از کیسههای جدید که با کرک نرم پر شدهاند، گرما و وزن کرکهای سنتی را دارند و درعینحال آب را نیز دفع میکنند. پوشیدن لباسهایتان در هنگام خواب، میتواند امکان حمل کیسهخواب سبکتری را برایتان فراهم کند.
وقتی وسایل fastpacking آماده شد، آن را با خودتان به کوهستانهای محلی ببرید و چند بار بدوید. اینکه در روز اول سفر متوجه شوید کولهی شما، کمرتان را آزار میدهد چندان خوشایند نیست. مسافت و نمای ارتفاعاتی را که در مسیر fastpacking شما قرار دارند، تا حد امکان تخمین بزنید.
برای کارآیی بیشتر، صخرهنوردیهای قدرتی را تمرین کنید، و از دویدن با سرعت متوسط لذت ببرید. مهارتهای مسیریابی و کمکهای اولیه در طبیعت را مجدداً مرور کنید.
پیش از اینکه به فروشگاه بروید و چند صد دلار تجهیزات جدید بخرید، در مورد کوله گردی بسیار سبک تحقیق کنید؛ وسایل و درسهایی که در این حوزه یاد گرفتید را در fastpacking به کار ببندید. یک منبع اینترنتی عالی، سایت BackpackingLight.com است. یک منبع چاپی خوب هم کتاب Lightweight Backpacking and Camping: A Field Guide to Wilderness Equipment, Technique and Style نوشتهی رایان جردن است.
کوله (1.5 پوند):
پناهگاه (1.5 پوند):
وسایل خواب (1.5 پوند):
وسایل پختوپز (2 پوند):
غذا (به ازای هر روز 2 تا 3 پوند):
لباس (بستهی 2 پوندی):
موارد متفرقه (2.5 پوند؛ گزینشی عمل کنید؛ هر اونس آن مهم است):
منبع: TrailRunnerMag